[mks_dropcap style=”letter” size=”48″ bg_color=”#ffffff” txt_color=”#000000″]T[/mks_dropcap]wee weken doorbrengen met je familie in de kerstvakantie loop vaak uit op een minstens één bezoekje aan de bioscoop. Grote kans dat je in dat geval La La Land hebt gezien. Een klein meesterwerkje voor alle liefhebbers van de old school films, denk aan Ginger Rogers en Fred Astaire, Gene Kelly en mensen die spontaan in zang en dans uitbarsten op de snelweg. Grote kans dat je opa net zo genoten heeft als jij, want La La Land is geïnspireerd op de echte Hollywood klassiekers. Wat maakt deze film zo succesvol? En is dit het begin van een comeback van de ‘golden oldies’ in de filmindustrie?
Voor de dromers
La La Land vertelt het verhaal over Sebastian de jazzmuzikant, Mia de actrice en het lastige pad dat zij bewandelen om hun dromen waar te maken. Mia werkt als barista maar wil niets liever dan doorbreken als actrice en Sebastiaan hoopt ooit zijn eigen jazz-café te kunnen openen, ondanks dat iedereen tegen hem zegt dat jazz zijn beste tijd heeft gehad. De achtergrond voor de film is Los Angeles, met nadruk op de oude delen van de stad. Een bewuste keuze van de regisseur, om de film die zich afspeelt in de huidige tijd, nog meer een old school vibe te geven. Zo komt het prachtige Griffith Observatory er in voor, evenals de Angels Flight Funicular Railway, een iconisch stukje oud-Hollywood dat speciaal voor de film terug in werking trad. Toch is de film niet alleen rozengeur en maneschijn, het geeft een mooi beeld van hoe moeilijk het is om werkelijk je dromen na te jagen. De weg ernaar toe is vol van tegenslag, afwijzing en compromis. Uiteindelijk heeft de film toch één duidelijke boodschap: volg je dromen, hoe moeilijk dat ook kan zijn.
Comeback?
Musicalfilms waren niet alleen vroeger populair, de afgelopen jaren zijn er zeker ook andere grote muzikale films uitgekomen, zoals Mamma Mia, Sweeney Todd en Hairspray. Toch valt La La Land in meer dan de categorie ‘muzikale film’. De verhaallijn, de styling, teksten en de choreografie zijn namelijk geïnspireerd op klassieke Hollywood films zoals Singing In The Rain en Cabaret. Ook hebben de hoofdpersonen redelijk ouderwetse interesses: zoals het verzamelen van vinyls, schrijven met de hand, jazzmuziek, oldtimer auto’s en oude films. Dit is een mooi contrast met de hippe wereld waarin ze leven. Zeker in LA, wat vol zit de meest moderne dingen. Dat deze unieke film in de smaak is gevallen bij het grote publiek blijkt ook uit de prijzen die de cast en crew dit weekend in ontvangst hebben mogen nemen bij de Golden Globes.
De grote vraag is nu natuurlijk, is dit het begin van een renaissance voor de oude Hollywoodfilms, of is deze film een eenmalig succesvol uitstapje? De afgelopen jaren zijn er wel meerdere comebacks gemaakt door dingen die al jaren vervangen zijn door betere of handigere opties. Polaroids, platenspelers, wegwerpcamera’s, zelfs de ouderwetse hoorspelen zijn terug in het nieuwe jasje van de Podcast. Het zou dus best goed kunnen dat dit de zoveelste hergeboorte is van iets waar onze ouders niet eens meer naar omkeken, maar onze grootouders mee zijn opgegroeid. In een bioscoopagenda vol met Star Wars, Marvel en romantische komedies die allemaal op elkaar lijken, zijn films als La La Land zeker verfrissend. Voorlopig staan er nog geen releases gepland voor soortgelijke films maar wie weet wat de toekomst brengt. Hoewel het lastig is om zo’n uniek succes te evenaren, denk ik dat La La Land zeker wat heeft doen ontwaken in Hollywood.
Verder kijken
De regisseur van de film, Damien Chazelle, heeft zich openlijk uitgelaten over welke films hem hebben geïnspireerd bij het maken van deze film, zo noemt hij bijvoorbeeld: Top Hat, Singing in The Rain, The Belle of New York, The Band Wagon, Rebel Without A Cause, Casablanca, The Umbrellas of Cherbourg en The Young Girls of Rochefort. Veel van deze films hebben scenes of beelden die in La La Land letterlijk worden gekopieerd. Mocht je dus na het zien van deze film verder willen dromen of geïnspireerd willen raken door de oude meesters, zijn deze films zeker het kijken waard. Daarnaast ook zeker niet gek om eens te kijken als je nog op zoek bent naar een leuk gespreksonderwerp voor bij je opa en oma thuis. Plus, mochten er nog films in deze old school stijl uitkomen, weet je precies waar de regisseurs het vandaan hebben gehaald, dat noem ik nog eens een droomscenario.
