[mks_dropcap style=”letter” size=”48″ bg_color=”#ffffff” txt_color=”#000000″]E[/mks_dropcap]en nieuw paradevoorbeeld van de eeuwige waarschuwing: “als de dienst gratis is, is de gebruiker het product”. Uit onderzoek van de Forbrukkeradet, de zusterorganisatie van de Nederlandse Consumentenbond, blijkt dat gebruikers zo’n beetje alle gevoelige gegevens aan Tinder cadeau doen en vervolgens maar moeten hopen dat er geen misbruik van wordt gemaakt. Maar ja, de loopse vrouwtjes en geile mannetjes van deze wereld hebben natuurlijk geen tijd om de gebruikersvoorwaarden van de app te lezen.
Addertjes onder het gras
Wie ooit Tinder heeft aangemaakt, kent het waarschijnlijk wel: na een hele tijd wikken en wegen, installeer je Tinder met het idee van ‘je weet maar nooit wat er kan gebeuren’. Als de knoop eenmaal is doorgehakt, is het tijd voor spijkers met koppen: hier met die knappe, gewillige dames en heren. Alles wat tussen de gebruiker en de voorraad Tinder-singles zit, wordt achteloos en ongelezen weggeveegd.
Nu blijkt dat Tinder daar handig gebruik van maakt, want de mooie meisjes en hete hunks die tijdens het aanmelden de revue passeren, worden vergezeld door een paar flinke addertjes onder het gras. Met stip op één: de venijnige gebruikersvoorwaarden. Achter de mooie façade blijkt het bedrijf allerminst ideëel te werk te gaan, integendeel, de commercie regeert.
Loopse vrouwtjes en geile mannetjes lezen natuurlijk de gebruikersvoorwaarden niet.
Zeg maar gedag tegen je gegevens
Door de aanmelding bij Tinder doen mensen namelijk praktisch afstand van hun privacy. Een korte opsomming van waar gebruikers allemaal toestemming voor geven: zo’n beetje alle Facebook-gegevens (e-mail, profielnaam, vrienden, leeftijd, geslacht, seksuele voorkeuren, likes, video’s, foto’s, het arbeidsverleden en zelfs het flirtgedrag. Het blijft er niet bij dat Tinder deze gegevens in mag zien, de gegevens mogen bovendien worden doorgegeven aan andere partijen.
In principe zou niemand Tinder tegen kunnen houden, wanneer het bedrijf de contactgegevens door zou geven aan bijvoorbeeld een telemarketeer. Een andere interessante optie zou bijvoorbeeld de verkoop van gebruikersgegevens aan de veelvuldig gewraakte website secondlove kunnen zijn: de waarschijnlijkheid dat mensen die op Tinder zoeken naar willige liefjes, interesse hebben in een buitenvrouw/man is immers heel wat groter dan bij de gemiddelde Nederlander.
Maar er is meer: Tinder behoudt zich het recht de voorwaarden te allen tijde te veranderen. Om maar eens een heel zwart scenario te schilderen: als het ooit tegenzit en er dringend geld nodig is, zou men wellicht kunnen proberen wat extra geld te verdienen door de gesprekken van gebruikers te bundelen en uit te geven – de guitige tinderberichten zijn er niets bij.
Hoe nu verder?
Het is de vraag hoe Tinder om zal gaan met de resultaten van het onderzoek. De Consumentenbond heeft de resultaten overgedragen aan de Autoriteit Persoonsgegevens, maar het is onduidelijk waar dat toe zal leiden. Tinder kan ervoor kiezen de storm over te laten waaien, het is de vraag of gebruikers zich de nieuwe bevindingen daadwerkelijk aan zullen trekken. Het feit dat het onderzoek geen al te groot nieuws is, biedt geen hoop dat mensen bewuster met hun gegevens om zullen gaan, waarschijnlijk moet het daarvoor eerst een keer flink fout gaan.
Cover: Denis Bocquet
