[mks_dropcap style=”letter” size=”48″ bg_color=”#ffffff” txt_color=”#000000″]I[/mks_dropcap]n deze editie van Students of Amsterdam spreekt Medium met Michelle. Michelle is 29 jaar en woont al twaalf jaar in Amsterdam. Op haar achttiende begon ze aan de studie Rechtsgeleerdheid aan de UvA. Uiteindelijk werd dat het niet en is ze Bestuurs- en Organisatiewetenschappen gaan studeren aan de VU. We spraken met haar over studentenkamers, het verschil tussen de Amsterdamse universiteiten, het dag- en nachtleven in Amsterdam, en wat ze uiteindelijk is gaan doen na haar studie.
Alles is leuk en alles is nieuw
‘Ik was achttien toen ik naar Amsterdam ging. Meteen op kamers. Ik kwam via-via gelijk terecht op een hele leuke plek in Amsterdam-Oost, bij het Hotel Arena, vlakbij het Oosterpark.’ Het was ook dichtbij de plek waar Michelle vaak moest zijn voor haar studie Rechtsgeleerdheid: de welbekende Roeterseilandcampus. ‘Voordat mijn studie begon, heb ik natuurlijk eerst de Intreeweek gehad: dat was erg leuk. Daarna begon ik aan Rechtsgeleerdheid. Ik kwam meteen in een hele leuke klas terecht. Met een vriendinnetje ging ik altijd samen braaf naar college, maar in de pauze zeiden we altijd tegen elkaar: “Zullen we anders even de stad in gaan?” Ja, je zit net in een nieuwe stad, je bent achttien en je weet eigenlijk nog helemaal niet zo goed wat je wil. Alles is leuk en alles is nieuw. Onze colleges werden op de Oudemanhuispoort gegeven. Middenin de stad. Dat zorgde natuurlijk voor veel verleiding. Als ik het nu over zou mogen doen, dan had ik het wel anders gedaan.’
We gingen altijd braaf naar college maar besloten in de pauze vaak toch even de stad in te gaan
Eerste liefde
Op de vraag of Michelle dan wel plezier had in haar eerste studie, antwoordt ze met een glimlach. ‘Heel grappig. Rechtsgeleerdheid voelt echt een beetje als mijn eerste liefde. Ik ben er ook nog steeds wel geïnteresseerd in. Op dat moment was ik er gewoon echt te jong voor. Ik vond het te droog qua stof. Het stond nog te ver van me af. Daarbij kon ik het toen nog niet echt opbrengen. Maar ik zou nu zo weer rechten kiezen. Heel stom! Of een tussenjaar dan misschien had geholpen weet ze niet zo goed. ‘Ik denk dat ik vooral gewoon te jong was voor de stof van rechten. Ik heb voordat ik ging studeren heel erg getwijfeld tussen Rechtsgeleerdheid en Bestuurs- en Organisatiewetenschappen, wat ik daarna heb gedaan. Misschien had ik daar meteen voor moeten kiezen maar dat weet ik eigenlijk niet.’
Saai en inspiratieloos gebouw
‘Toen ik begon met Bestuurs- en Organisatiewetenschappen moest ik heel erg wennen’, begint Michelle over de tweede studie die ze startte in Amsterdam. ‘Het was helemaal buiten de stad en dat zag ik helemaal niet zitten. Maar een vriendinnetje van mij uit Arnhem, waar ik vandaan kom, deed dezelfde studie. Die had het daar heel erg naar haar zin dus ik dacht ik probeer het gewoon. Ik vond het verschil tussen de UvA en de VU best wel groot: qua sfeer vooral. Niet eens het niveau van lesgeven, maar echt de sfeer. Dat kwam ook omdat het een heel groot, super saai en inspiratieloos gebouw is. Bijna iedereen komt aan met het openbaar vervoer en gaat daarna ook weer weg. Je blijft niet hangen of zo. Ik denk wel dat het voor mij beter was geweest als ik meteen naar de VU was gegaan, qua afleiding. Uiteindelijk heb ik op beide universiteiten veel plezier gehad en leuke mensen leren kennen.’
Ik denk dat het voor mij wel beter was geweest om meteen naar de VU te gaan, qua afleiding
Uitgeblust en moe
Michelle heeft een korte tijd bij studentenvereniging LANX gezeten. Daar had ze het heel leuk maar het bleek uiteindelijk niet echt iets voor haar: ‘Ik vond het heel leuk tot ik merkte dat ik eigenlijk mijn andere vriendinnen niet meer zag. Toen heb ik tijdens Kerstreces besloten te stoppen. Als je het lastiger vindt contact te maken en nog niet zoveel mensen kent in Amsterdam, denk ik dat het wel heel erg leuk is.’, Zo zei ze over haar tijd bij de studentenvereniging. Dat ze hiermee stopte betekent niet dat ze niet meer deelnam aan het nachtleven in Amsterdam. ‘We gingen altijd op maandagavond naar de Meander, dichtbij de Kalvertoren. Het is een kleine discotheek, maar daar zag je wel iedereen die je kende. Op dinsdag gingen we naar Dansen bij Jansen. Dat is nu Disco Dolly. Woensdag was een wat vrijere avond, al ging ik dan vaak naar Paradiso, net als op donderdag. Vrijdag waren we zó uitgeblust, dat we gewoon moe waren. Dan was je de hele week uit geweest en had je eigenlijk niets opgestoken van college.’
Mensen om de tuin leiden met mooie dingen
Wat Michelle nu doet is wel heel anders dan de studies die ze gevolgd heeft. ‘Ik ben accountmanager bij een reclamebureau. Hierbij ben je eigenlijk tussenpersoon tussen de klant en de creatieve vormgevers. Het is heel leuk! Ik dacht wel, in het begin, dat het reclamevak niks voor mij was.’ Maar we zijn vier jaar verder en ik zit er nog steeds. Ik heb gemerkt dat je het heel erg eigen moet maken. Het vak zelf is heel leuk. Je kan mensen om de tuin leiden met mooie dingen en dat vind ik wel leuk. Het is op een slimme manier een mooi praatje houden en de mensen die er vatbaar voor zijn trappen daar in.’
Cover: Loïs Marcus / Eindredactie: Iris Ausems
