[mks_dropcap style=”letter” size=”48″ bg_color=”#ffffff” txt_color=”#000000″]G[/mks_dropcap]a eens naar de opera. Nee echt, het zal je verbazen. Drie uur lang luisteren naar onverstaanbare onzin, wat meer dan tweehonderd jaar geleden geschreven is? Nee dank je, hoor ik je denken. Welnu, opera’s kunnen een stuk leuker zijn dan ze in de eerste instantie lijken en dat zal ik bewijzen aan de hand van Le Nozze di Figaro. Deze versie werd opgevoerd door het Nationaal Opera in de Stopera in Amsterdam.

Man denkt dat er ergens in de kamer van z’n vrouw een geheime minnaar zit. Vrouw ontkent natuurlijk, maar weigert haar kast te openen. Wat doet elke weldenkende man dan? Hij pakt een bijl en mept het bed en de kast vakkundig kapot. Nee, dit is geen deleted scene uit Fifty Shades of Grey. Dit is een bestaande scène in Le Nozze di Figaro. Dacht je dat opera saai was? Ha! Herinner je je nog die vechtscène uit de eerste Bridget Jones-film? Daar zit Le Nozze dus vol mee, maar dan met een bijl.

Revolutie, sex en intrige
Le Nozze di Figaro is een opera van Mozart, je kent hem waarschijnlijk wel van de liftmuziek in sommige hotels. Sterker nog, de opening van Le Nozze zal veel mensen herkenbaar in de oren klinken. Het is gebaseerd op een toneelstuk uit 1778. Het verhaal is vrij simpel: Figaro wil trouwen met Suzanna. Figaro is de kapper van de graaf en Suzanna is de dienstmeid van de gravin. De graaf houdt alleen heel erg van chicks en wil graag Suzanna doen, dus geeft hij Figaro en Suzanna geen toestemming om te trouwen. Intriges en kleedpartijen volgen en alles gaat gruwelijk mis.

Uiteindelijk is het een verhaal over een bediende die tegen zijn baas in opstand komt voor de liefde. Niet alleen heeft de bediende gelijk, hij wint ook nog eens. Vrij revolutionair zo vlak voor de Franse Revolutie. Het toneelstuk werd dan ook in verschillende koninkrijken verboden. Mozart en zijn tekstschrijver dachten dat ze hier wel omheen konden schrijven. Dit blijkt goed te zijn gelukt: Le Nozze di Figaro werd al snel de populairste opera van z’n tijd.

Herinner je je nog die vechtscène uit de eerste Bridget Jones-film? Daar zit Le Nozze dus vol mee, maar dan met een bijl.

De liefde volgens Figaro
“Geef mij m’n liefje of geef me anders de dood!” Op deze dramatische manier komt de gravin op in de tweede akte. Het hele stuk is een zoektocht van alle verschillende karakters naar liefde. Daarin volgt het, of eigenlijk creëert het, het template dat nog steeds door romantische komedies gebruikt wordt.

Zonder te veel te verklappen is de clue van het verhaal dat macht, in welke vorm dan ook, liefde vernietigt en daarmee ook iedereen die lief heeft. De verveelde graaf, de teleurgestelde gravin, de gefrustreerde Figaro en de boze Suzanna. Ze hebben allemaal één ding gemeen: Verliefd zijn ze allemaal, maar machtsrelaties zitten ze allemaal in de weg. Maar geen zorgen! Net als in elke goede romcom, komt het uiteindelijk allemaal een soort van goed. Al wil ik niet weten wie na de bruiloft, die aan het einde van het stuk plaatsvindt, moet opruimen. Studentenfeesten zijn keurig vergeleken met de 18e-eeuwse variant.

Uiteindelijk is de echte hoofdpersoon Suzanna, de vriendin van Figaro. De mannen denken wel dat ze touwtjes in handen hebben, maar uiteindelijk zetten zij zichzelf toch vooral voor schut. Suzanna is uiteindelijk degene die krijgt wat ze wil. Al is dat wel heel anti-feministisch een vriendje/echtgenoot.

Modern jasje
Maar toch, je verstaat er niks van toch? Ik hoor het je zo denken. Nou, daar hebben ze bij het Nationale Opera wat op gevonden: ondertiteling. Of boventiteling, aangezien het boven de decor hangt. Uiteindelijk voelt het dan alsof je een Italiaanse romantische komedie aan het kijken. Hartstikke makkelijk dus!

En dat is niet het enige: de makers hebben echt alles uit de kast getrokken om het zo indrukwekkend mogelijk te maken. Een ronddraaiend toneel maakt een chaotische scène lekker nog chaotischer. Dit wordt meteen al duidelijk in de openingsscène waarin alle karakters geïntroduceerd worden terwijl het ronddraaiende toneel ervoor zorgt dat je het gevoel hebt dat de karakters door het paleis van de graaf lopen.

Heb je ondertussen zin gekregen om ook te gaan? Nou, jammer. is gisteravond voor het laatst opgevoerd. Maar geen zorgen: je kunt het terugkijken op het internet. Net als elke andere opera die is opgevoerd in de Stopera de laatste tijd, van Wagner tot Tsajkovsky. Als je zin hebt in iets vergelijkbaars, kun je kijken op de website van de Stopera. Elke maand wordt een andere opgevoerd, er is dus voor iedereen iets.

Cover: AndreasPraefcke