[mks_dropcap style=”letter” size=”48″ bg_color=”#ffffff” txt_color=”#000000″]T[/mks_dropcap]egenwoordig kan je via apps alles krijgen en alles aanbieden. Wil je een kamer huren? Download Airbnb en je vindt er direct één. Een taxi regel je in sommige landen via Uber. Wil je een kip huren? Kan ook, rentthechicken.com regelt voor jou de kip die je nodig hebt. Een dokter? Een piloot? Een advocaat? Die kip? Fijn die zogeheten Uber-economie, binnen no-time zitten jij en jouw kip in een taxi, onderweg naar je gehuurde kamer.
Wat is het?
Eerlijk is eerlijk, in Nederland is een deel van bovengenoemde applicaties nog niet beschikbaar, een ander deel ligt zwaar onder vuur. Apps kunnen de economie stimuleren of tot last zijn. Eerder hadden we het al over de adblocker die nu gehekeld wordt door adverteerders en online journalistieke platformen, maar er zijn meer apps die impact hebben op de financiën van de gevestigde bedrijven. Heb je de term ‘Uber-economie’ al eens eerder gehoord? De Uber-economie is een economie waarin voornamelijk diensten, spullen en expertise voor een korte periode te huur zijn, dit fenomeen wordt ook wel de ‘sharing economy’ genoemd. De mogelijkheden worden voornamelijk gefaciliteerd door een brede verscheidenheid aan applicaties, een interessant onderwerp binnen de communicatiewetenschap. Dat deze apps groot kunnen worden is zeker. Trevor Noah, de nieuwe presentator van het satirische programma ‘The Daily Show’, wist ons afgelopen donderdag te vertellen dat Uber momenteel beschikbaar is in 58 landen, in de Verenigde Staten alleen al 160.000 chauffeurs heeft rondrijden en wordt geschat op een waarde van vijftig miljard dollar. Op papier klinkt dat allemaal mooi, maar er is een keerzijde en die werd afgelopen week redelijk goed geduid door The Daily Show, waarna er hier en daar nieuwe artikelen en gesprekken over de Uber-economie online verschenen.
De keerzijde
Alle 160.000 Uber-chauffeurs bouwen geen pensioen op, krijgen geen gezondheidsverzekering en met aftrek van de kosten van hun auto en brandstof werken ze eigenlijk gewoon voor een minimumloon. In Nederland is het al pijnlijk duidelijk geworden dat de gevestigde taxibranche deze concurrentie niet duldt en ook overheden weten nog niet zo goed wat ze er mee aanmoeten. Daarbij komt dat enkele topmannen van Uber afgelopen week in Parijs voor de rechter moesten verschijnen; de wereld is misschien nog niet helemaal klaar voor de Uber-economie. Men vergeet soms dat de economie simpelweg gebaseerd is op vraag en aanbod; zonder Uber is er weer schaars aanbod, maar bestaat de vraag nog steeds. Bedrijven zoals Lyft proberen dit gat vervolgens op te vullen, waarna de vicieuze cirkel gewoon doorgaat. Forbes vermeldde eerder dit jaar dat mensen nu eenmaal graag gebruikmaken van nieuwe ontwikkelingen zolang deze hun leven maar makkelijker maken en dat de Uber-economie hier een gevolg van is.
Buiten het feit dat bedrijven als Uber hun eigen gebruikers eigenlijk vrij weinig bieden, heeft ook de belastingdienst genoeg om over na te denken. Met de Uber-economie nog in gedachte onderzocht Forbes hoe de belastingdienst hier mee omspringt, volgens hen houdt de Amerikaanse belastingdienst angstvallig vast aan verouderde bedrijfsmodellen en loopt het hierdoor een hoop geld mis. Het is niet ondenkbaar dat ook de Nederlandse belastingdienst nog geen flauw idee heeft wat ze met dit soort bedrijven, applicaties en bijklussers aanmoet. De technologiesector en de communicatiewetenschap gaan snel vooruit en proberen continu innovatief te werk te gaan, gevestigde overheden en verouderde instellingen hebben er moeite mee dit bij te houden. Als oplossing kan je dit soort apps illegaal maken, of je kunt als taxichauffeur je concurrenten in elkaar slaan, zoals in Frankrijk en Mexico gebeurde, maar daarmee los je uiteindelijk niets op. De ‘sharing economy’ of de Uber-economie, het maakt niet uit hoe je het noemt, die komt er toch wel.
Wie weet vlieg jij over enkele jaren wel met je gehuurde privépiloot, tezamen met een gezellige kip naar een warm land, waarna je de taxi naar een leuk gehuurd appartement neemt. Mocht er dan iets fout gaan, bestel je gewoon een dokter. Word je belazerd door de eigenaar van het appartement, dan bestel je ook met een app een advocaat. Wil je beveiliging? Binnen dertig minuten heb je een beveiliger tot je beschikking die je voor enkele uren van dienst is . Kapper dicht, maar je wilt wel een nieuw kapsel? Geen probleem. En de belastingdiensten en pensioenfondsen? Die moeten ook maar gewoon innoveren en de ‘uberfication’ accepteren. De hierboven genoemde voorbeelden zijn stuk voor stuk interessant en geven duidelijk aan welke kant het met dit soort applicaties op gaat. Los van alle innovatie is één ding zeker, rentthechicken.com is absoluut de leukste.
