[mks_dropcap style=”letter” size=”48″ bg_color=”#ffffff” txt_color=”#000000″]”F[/mks_dropcap]reelance travel & fashion editor by day, professional shoe hoarder and crazy cat lady by night.”, zo stelt Liesbeth Rasker zichzelf voor op haar Instagrampagina. Ze is onder andere actief voor Amayzine, een lifestyle- en modeplatform voor de vrouw – en een paar verdwaalde mannen – en deze website bestaat nu twee jaar. Medium ging met de redactrice in gesprek onder het genot van een drankje in Buffet van Odette, haar lievelingsrestaurant in Amsterdam. Het hele interview lees je in de allernieuwste Medium, maar hier alvast een preview!
Bipolair kattenmeisje
Op de vraag hoe ze zichzelf zou omschrijven, geeft ze wat weifelend antwoord. “Daar is geen beginnen aan, denk ik. May-Britt (Mobach, hoofdredacteur van Amayzine, red.) noemt mij de meest bipolaire persoon op aarde. Ik heb helemaal niets met kinderen, maar ik ben dol op Disney. En op Disco, mijn kat. Ik ben heel rommelig, maar ook heel gestructureerd met to do lists. Ik ben een neuroot, maar ook heel chaotisch. Mijn huis is altijd een bende, behalve mijn bed. Ik verzet me tegen heel veel dingen. Dan geef ik er op een gegeven moment aan toe en dan ben ik heel erg fan. Ik heb, denk ik, als laatste in Nederland m’n Hyves verwijderd en uiteindelijk Facebook genomen.” Je kunt dus voorzichtig stellen dat het alle kanten op kan gaan met de Amayzineredacteur. “Tja, wie is Liesbeth Rasker? Iets met Disco, iets met wijn, iets met schoenen, iets met vrienden, iets met schrijven, iets met lezen. Ik vind het heel lastig om mezelf in een malletje te moeten gieten. Het vergt ook heel veel zelfkennis en ik weet niet of ik daar al volwassen genoeg voor ben.”
Studie als zwarte bladzijde
De carrière van de editor begon al in de vierde klas, toen de geboren Amsterdamse een snuffelstage mocht doen bij ELLE. “Dat was he-le-maal te gek. Toen wist ik dat ik dit later echt wilde doen.” Haar studentenleven op de universiteit ging vervolgens niet helemaal van een leien dakje. Ze begon met Taal en Communicatie aan de UvA, maar dat werd niet lang volgehouden. “Echt de allerstomste studie ooit. Het was echt heel saai. Ik vond lezen en literatuur leuk, maar dat zat er helemaal niet in. Het ging alleen over superstoffige theorieën. Ik was daar niet helemaal aan toe en toen ben ik in februari gestopt. Ik heb één studiepunt gehaald, bij wijze van. Het was echt een afgang.” Niet veel later probeerde ze weer aan de bak te komen bij ELLE. In de hoop dat ze íets mocht doen, stuurde Rasker zelfgeschreven stukken op. “Koffiezetten, weet ik veel, het maakte me niet uit. Alleen hoorde ik niets meer van ze. Toen ben ik Nederlands gaan studeren aan de UvA en dat vond ik heel leuk.” Vlak voordat haar nieuwe opleiding begon, kwam alsnog bericht van ELLE. Er werd haar gevraagd of ze wel eens aan een stage had gedacht. “Ik dacht ‘kak’, ik begin letterlijk maandag met het nieuwe collegejaar.” Toch is ze op gesprek gegaan.
Ik vind het heel lastig om mezelf in een malletje te moeten gieten
Een proefopdracht volgde en dat resulteerde in een stageplek. “Ik mocht eerst drie maanden stage lopen. Dat werden er zes, daarna negen, toen anderhalf jaar en uiteindelijk ben ik eigenlijk nooit weg gegaan. De studie is een zwarte bladzijde. Ik heb mijn diploma nooit opgehaald en ik ben niet naar de uitreiking geweest. Ik heb heel lang over mijn opleiding gedaan, omdat ik altijd ‘ja’ zei tegen ELLE. Ik heb er nooit echt spijt van gehad, maar het was gewoon stom. Ik maakte dan wel de deeltentamens, maar dan belde ELLE op een gegeven moment op voor een persreis. Die reis was dan precies tijdens mijn eindtentamen, dus die maakte ik dan ook niet. Ik deed toen een vak voor niets en dat heb ik veel te vaak gedaan. Mijn tutor adviseerde mij destijds deeltijd te gaan studeren, omdat ik altijd met werk zat. In plaats van zestig studiepunten per jaar zou ik er dan dertig halen. Ik heb er uiteindelijk godver de godver zeven jaar over gedaan.”
Meer lezen? Haal dan nu de allernieuwste Medium, verkrijgbaar in de bakken van het REC! Naast het interview met Liesbeth Rasker kun je lezen over Quinsy Gario, blogger Nathalie Kemna en ook de vertrouwde rubrieken zijn weer present. Daarnaast hebben we zelfs een nieuwe rubriek in de vorm van Het Woordreservaat. Mis ‘m niet!
Interview: Christian Manuputty, Luca Jansen en Mireia Boot
Cover: Leony Brok
