UPDATE: Jammer voor alle singles onder ons: het programma is inmiddels van de buis gehaald wegens tegenvallende kijkcijfers.
[mks_dropcap style=”letter” size=”48″ bg_color=”#ffffff” txt_color=”#000000″]H[/mks_dropcap]et idee van het nieuwe Talpa-programma is dat, anno 2014, een computer je aan de partner van je dromen kan helpen. In ‘Het Geheim van een Goed Huwelijk’ wordt gekeken of zo’n ‘computerhuwelijk’ stand houdt. Onder toeziend oog van Kim-Lian van der Meij gaan vier pasgetrouwde stellen de strijd met elkaar aan. Twee daarvan hebben elkaar op de ‘normale’ manier ontmoet en de andere twee stellen zijn gekoppeld door wetenschappers. De prangende vraag is hierbij natuurlijk: is de wetenschap een betere matchmaker dan wijzelf?
Flirten is inefficiënt
Toen ik over het programma hoorde, was mijn eerste gedachte: wie gelooft er nou in een computerhuwelijk? Is het niet veel spannender om te flirten in de kroeg? Nee, stelt dr. Steven Scholte, verbonden aan de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen van de UvA. In het programma vertelt hij dat dit zelfs heel inefficiënt is. En zo zijn er meer mensen die in het idee van het programma geloven. Dit blijkt wel uit de honderden aanmeldingen. Best logisch, als je bedenkt dat volgens het CBS het aantal singles in Nederland momenteel op recordhoogte staat. Ook wetenschapper Martin de Munnik, verbonden aan het programma, beweert dat het tegenwoordig mogelijk moet zijn om via wetenschappelijke methodes je nieuwe liefje te vinden. “Verliefdheid is een emotie in ons brein. Breinactiviteiten zijn tegenwoordig goed te meten en zo is de wetenschap in staat om mensen bij elkaar te brengen”, zegt hij.
Mag ik even ruiken?
Maar hoe bepaalt de computer nou wie jouw prins(es) op het witte paard is? Allereerst vul je als single thuis een vragenlijst in. Hierdoor ontstaan heel gedetailleerde profielen. Heb je een match? Dan mag je langskomen bij het testweekend. Hier word je onderworpen aan testen over onbewuste factoren die belangrijk zouden zijn bij het vinden van de juiste partner. Bijvoorbeeld de geurtest, waarbij je ruikt aan t-shirts die gedragen zijn door leden van het andere geslacht. Ook onderga je een MRI-scan. Terwijl je kijkt naar filmpjes van een mogelijke partner worden je hersenactiviteiten gemeten. Na alle testen blijven er singles over, die volgens de wetenschap de twee perfecte stellen moeten voorstellen. Deze ‘perfecte’ stellen stappen direct na hun eerste ontmoeting met elkaar in het huwelijksbootje onder toeziend oog van de kijker.
Slim van Talpa
In het programma strijden de twee gematchte stellen tegen twee koppels die elkaar op de ‘natuurlijke’ wijze hebben ontmoet. Een kritische noot die hierbij geplaatst kan worden is dat Talpa hier niet de kroeg of de werkvloer mee bedoeld, maar een datingsite. Tegenwoordig valt dit misschien ook wel onder de ‘natuurlijke’ wijze, maar een echte tegenpool zoals in het programma geopperd wordt, is het niet. Een datingsite matcht immers ook profielen. Ook vertellen de natuurlijke liefdeskoppels dat ze elkaar pas een paar maanden kennen en dus ook vrij snel getrouwd zijn. Dit vergroot de kans dat één van de wetenschappelijk gematchte stellen als winnaar uit de bus komt. Misschien is dit wel een bewuste keuze van Talpa om de slagingskans van het experiment te verhogen. Naast een hoog amusementsgehalte levert het programma dus in ieder geval een interessante discussie op. Daarnaast voegt het naar mijn idee iets toe aan het huidige programma-aanbod, omdat het een geheel nieuw format is welke past in het ‘computer-tijdperk’ waarin we nu leven. Een aanrader om naar te kijken dus, maar of ik op deze manier mijn droomman ga vinden, dát betwijfel ik nog.
Cover: Katsu Nojiri
