[mks_dropcap style=”letter” size=”48″ bg_color=”#ffffff” txt_color=”#000000″]Y[/mks_dropcap]ouTube telt zo’n 2 miljoen kattenfilmpjes die in totaal 25 miljard keer zijn bekeken en ook op social media schieten de filmpjes als paddenstoelen uit de grond. Van miauwende katten tot staande en vallende katten, we hebben ze allemaal wel een keer gezien. Naast het feit dat de filmpjes een prima opvulling zijn van de tijd, blijken ze uit Amerikaans onderzoek nog een fijne bijwerking te hebben: we worden er gelukkiger van. Kattenliefhebbers opgelet!

Online kattenrage
Wie kent ze niet? Maru, Lil Bub, Snoopy the Cat, Hamilton the Hipster Cat, Colonel Meow en niet te vergeten Grumpy Cat. Hun filmpjes worden vaker bekeken dan dat van menig superster op YouTube en hun bankrekening (of ach, dat van hun baasjes) telt zeker zo’n zes nullen. Zo verdiende de eigenaresse van Grumpy Cat in de afgelopen twee jaar maar liefst 80 miljoen euro. Van mokken tot koelkastmagneten, het koffiedrankje ‘gramppuccino’ en een eigen film: nou en of dat ze blij is met dat beest.

Je begint je onderhand wel af te vragen of het ook niet tijd is om zo’n huisdier aan te schaffen. Het is natuurlijk maar de vraag of jouw viervoeter ook zal beschikken over de X-Factor om het te schoppen tot internetsensatie. Dat ter zijde, want tot die tijd kan je het nog even doen met de filmpjes van andermans kat. Daar stromen social media namelijk vol mee, ze lijken wel onvermijdelijk. Dat vond ook de Amerikaanse professor Jessica Gall Myrick, want de overvloed aan katten op social media gaf haar aanleiding voor onderzoek: “als we willen weten welke effecten het internet op ons heeft als maatschappij en als individu, kunnen we internetkatten niet meer negeren.”

Onderzoek
Dat kattenfilmpjes nu de hoofdrol spelen in wetenschappelijk onderzoek is niet voor niets. Uit het onderzoek van Myrick aan de universiteit van Indiana blijkt dat mensen die kattenfilmpjes kijken zich over het algemeen gelukkiger voelen. De 7000 mensen die deelnamen aan het onderzoek bekeken dagelijks kattenfilmpjes of kattenfoto’s en bleken in het vervolg toenemende positieve emoties te hebben zoals hoop, blijdschap en tevredenheid. Daarnaast namen de negatieve emoties ergernis, angst, verdriet en schuld af. Zelfs het schuldgevoel dat mensen kregen van het kijken naar filmpjes tijdens werktijd, werd overtroffen door het kijkplezier van kattenfilmpjes. Ze voelden zich daarna nóg beter en konden met meer motivatie aan hun taken beginnen. Zouden we hier niet gewoon te maken hebben met gekke kattenvrouwtjes?

Maar nee, want van de 7000 deelnemers bleek slechts 36% zichzelf te beschrijven als een ‘kattenmens’, de overige deelnemers bleken ook van honden te houden. We hebben hier dus niet te maken met die-hard kattenfans. Wel is opmerkelijk dat de meerderheid van de ondervraagden een introverte en verlegen persoonlijkheid bleek te hebben, dit zou in verband staan met het feit dat katten worden gezien als antisociale dieren.

Wat moeten we ermee? 
Het is natuurlijk goede zaak dat er nu wetenschappelijk bewezen is dat we gelukkiger worden van de filmpjes, maar een beetje scheef is wel dat 88% van de ondervraagden van het onderzoek vrouw was. Dat is niet heel representatief voor internetgebruikers. Het is dan maar de vraag of alleen vrouwen stemmingsgevoelig zijn voor een miauwende kat in een filmpje en of mannen dat ook hebben.

Waar we waarschijnlijk meer aan hebben (op lange termijn) is dat er zal worden onderzocht of kattenfilmpjes ook huisdiertherapie kunnen vervangen. Huisdiertherapie? Dat is een therapie voor mensen met een fysieke- of mentale beperking. Het bevordert sociaal contact en mensen voelen zich minder eenzaam. Aan de ene kant zouden filmpjes een goedkope oplossing zijn voor wie geen huisdier in huis kan of wil nemen. Je kan er uren naar kijken zonder dat je het dier ook maar hoeft uit te laten of de kattenbak moet verschonen. Aan de andere is het iet wat vreemd dat een filmpje de fysieke aanwezigheid van een huisdier kan vervangen, want de therapie draait om de interactie met het huisdier. Daarnaast willen eenzame mensen een gezelschapsbeestje, en zeg nou zelf: gezellig is zo’n computerscherm niet.

Cover: NicolasSuzor