[mks_dropcap style=”letter” size=”48″ bg_color=”#ffffff” txt_color=”#000000″]6[/mks_dropcap] september 2010, de allereerste aflevering van PowNews van omroep Powned. Nu, na ruim vier jaar, stopt de dagelijkse nieuwsrubriek. Het programma gaat volgend jaar echter wel verder als een wekelijkse talkshow. Bij de start van het programma in 2010 zou het Nederlandse televisielandschap veranderen. Innovatief en brutaal, dat moest PowNews worden. Een verrijking voor de Nederlandse huiskamer? Wat is daar na vier jaar precies van terecht gekomen?

Hoogtepunten
Laten we eerst de hoogtepunten van vier jaar PowNews op een rijtje zetten. In de uitzending van 4 december van DWDD was een heel item gewijd aan PowNews. In deze uitzending noemde presentator Matthijs van Nieuwkerk dat bijvoorbeeld nieuwe onervaren politici cursussen kregen over hoe met PowNews om te gaan. Op een bepaalde manier heeft PowNews voor een verandering gezorgd in politiek Den Haag. Dat kan natuurlijk als een enorm compliment worden opgevat door het programma. Een andere hoogtepunt dat ik me nog voor de geest kan halen is reporter Danny die klappen kreeg van de chauffeur van een Angolese diplomaat. Of het daadwerkelijk als hoogtepunt mocht worden beschouwd valt natuurlijk te betwisten. Feit blijft wel dat het door andere media werd overgenomen. De vele aandacht hierna kan dus wel als hoogtepunt worden gezien voor Ghosen en consorten. Ook Sydney Schmeltz mag natuurlijk niet ontbreken. Hij groeide uit tot een internetsensatie met zijn teksten, meestal gebracht met een joint in de aanslag. Zijn uitspraken als “Ik ben hooggeleid, G” en “Ik steel van die rijke tatta’s” werden een hit op het internet. De Nederlandse knuffelstoner, zo zou je Sidney kunnen noemen.

Sydney Schmeltz groeide uit tot een internetsensatie met zijn teksten, meestal gebracht met een joint in de aanslag

Onno-gate
Het absolute hoogtepunt had eigenlijk de allerlaatste aflevering moeten zijn. Daar kon PowNews flink uitpakken, toch? Het werd uiteindelijk een deceptie. De reacties waren niet mals. Het ging allemaal veel te ver en het was wel erg laag bij de grond. Het was een toevoeging van een hoofdstuk aan het boek Onno Hoes. Hoes dacht te daten met een twintigjarige knul, maar deze knaap had een verborgen camera. Of het slim was van Hoes om in te gaan op een invitatie van een jongeman is een andere discussie. In principe is het legaal, en je verwacht niet dat zo’n jongen met een verborgen camera het hele afspraakje filmt. Als het belang groot is, mag dat in principe wel. Daar was hier echter geen sprake van. Deze jongeman, maar ook Rutger Castricum, vonden het blijkbaar wel een goede actie. Als een soort bewakers van de democratie waren ze te werk gegaan. Juist. Alleen jammer dat de actie eigenlijk heel irrelevant was.

Van niets iets maken
Brutaliteit is iets wat PowNews kenmerkt. Het was verfrissend, toch? De intentie is meestal goed, maar eigenlijk deed PowNews brutaal om het brutaal zijn om zo een leuk item te maken. Neem bijvoorbeeld reporter Danny Ghosen. Recensenten Jean-Pierre Geelen en Hans Beerekamp hadden bij DWDD dezelfde kritiek. Dan is het uiteindelijk toch wat magertjes.

Omroep PowNed komt voort uit GeenStijl. Daar heb ik me in het verleden altijd goed mee weten te vermaken. Nog steeds eigenlijk. Het kwam er vaak op neer dat Rutger, of iemand anders, een item probeerde maken over iets wat eigenlijk geen nieuwswaarde had. Van niets werd geprobeerd iets te maken. Dat is leuk, voor het internet. Dit is echter naar de publieke omroep verplaatst. Items maken over irrelevante zaken. Moet daar publiek geld aan worden besteed? Lijkt me niet. Pownews zal in de toekomst niet meer dagelijks te zien zijn, maar wel wekelijks met een talkshow. Jammer, want misschien is het beter als ze dagelijks te zien blijven. Op het internet.

Cover: Jos van Zetten